تأیید معامله لویدز و تریوِنی در هند فقط یک خبر خارجی نیست؛ زنگ هشداری است برای ایران، جایی که تمرکز خاموش در زنجیره فولاد، همان مسیر خطرناک را طی میکند.
معدنی ها /فائزه پناهی؛ تأیید کمیسیون رقابت هند برای خرید ۴۹.۹۹ درصد سهام Thriveni Pellets توسط Lloyds Metals، در ظاهر نشانه بلوغ بازار سرمایه و شفافیت نظارتی است، اما در عمق، تصویری از قدرتگیری بیصدا در زنجیره فولاد را نشان میدهد؛ الگویی که شباهت نگرانکنندهای با ساختار بازار فولاد ایران دارد. لویدز با این معامله نهتنها موقعیت خود در تولید گندله را تثبیت میکند، بلکه در عمل، گامی بلند به سمت کنترل حلقههای بالادستی صنعت فولاد برمیدارد همان روندی که در ایران نیز از سالها پیش، با تجمیع معادن و کارخانههای گندلهسازی در دست چند گروه بزرگ صنعتی شکل گرفته است.
در هند، CCI این تمرکز را بیخطر دانسته، اما در ایران، نبود نهاد ناظر رقابتی مستقل باعث شده زنجیره فولاد بهتدریج در اختیار چند هلدینگ محدود قرار گیرد؛ شرکتهایی که هم تولیدکنندهاند، هم تأمینکننده مواد اولیه، و هم تعیینکننده قیمت بازار. چنین وضعیتی، همانگونه که اقتصاد هند را در معرض خطر انحصار میگذارد، در ایران نیز تعادل بازار داخلی، عدالت در توزیع مواد اولیه و رقابت واقعی میان تولیدکنندگان را تهدید میکند.
در شرایطی که دولت ایران به دنبال اصلاح سیاستهای معدنی و فولادی است، تجربه هند نشان میدهد بدون نظارت رقابتی قوی، هر توسعهای میتواند به تمرکز و نابرابری منجر شود. معامله لویدز و تریوِنی در هند شاید یک پیشرفت صنعتی باشد، اما برای ایران، یک آینه هشدار است؛ آینهای که نشان میدهد اگر ساختار مالکیت و شفافیت بازار اصلاح نشود، گندله میتواند از ماده خام فولاد، به ابزار قدرت اقتصادی بدل شود./
scanx.trade