معدنی ها /فائزه پناهی، در حالی که جهان با دقت و وسواس به دنبال راه‌های کاهش مصرف انرژی و افزایش بازده تولید است، صنایع فولاد و سیمان در استان کرمان همچنان با چشمانی بسته به بلعیدن منابع ادامه می‌دهند.
امین غفاری‌نژاد، رئیس اداره آموزش و فناوری سازمان صمت استان کرمان در همایش بهره‌وری صنعت و معدن، با صراحتی کم‌سابقه اعتراف کرد: «در صنعت فولاد و سیمان استان چیزی به نام بهره‌وری انرژی وجود ندارد.» این اعتراف تلخ در شرایطی مطرح می‌شود که برای تولید هر تن فولاد، ۶۲۰ کیلووات‌ساعت برق و ۱۱۰ مترمکعب گاز مصرف می‌شود؛ معادلی از ۴۸۰ کیلوگرم انرژی معادل نفت، که ۱۹ درصد بیشتر از مصرف کشور همسایه، ترکیه است. در صنعت سیمان نیز شرایط بهتر نیست و میزان مصرف انرژی، ۳۶ درصد بالاتر از استانداردهای ژاپن ثبت شده است. اما ریشه این بحران کجاست؟غفاری‌نژاد پاسخ روشنی دارد: نخست قیمت پایین انرژی در ایران، و دوم تجهیزات فرسوده‌ای که سال‌هاست از رده خارج محسوب می‌شوند اما همچنان در چرخه تولید نفس می‌زنند.
او همچنین در ادامه تأکید کرد که در ایران تا وقتی ماشین‌آلات از کار نیفتاده‌اند، تعویض نمی‌شوند چرا که میانگین عمر ماشین‌آلات صنعتی در کشور ۲۲ سال است، در حالی که این عدد در آلمان ۱۲ سال است. این اختلاف فاحش، نه‌تنها کارایی را کاهش داده، بلکه مصرف انرژی را به‌شدت افزایش داده است. قیمت گاز برای صنایع در ایران ۵ سنت است، در حالی که در آلمان ۸۰ سنت محاسبه می‌شود؛ همین اختلاف بزرگ، انگیزه سرمایه‌گذاری برای کاهش مصرف را از بین برده و بهره‌وری انرژی را عملاً به یک شوخی تبدیل کرده است.
اکنون سؤال مهم این است؛ تا کی قرار است صنعت، به یارانه‌های پنهان انرژی تکیه کند و در برابر ارتقای بهره‌وری مقاومت کند؟