معدنی ها /حاشیه نخست این هفته به اعتراض معدن‌کاران به افزایش ۷۰۰ درصدی حقوق دولتی و ضربه مهلک به معادن کوچک و متوسط اختصاص دارد، افزایش ۷۰۰ درصدی حقوق دولتی، اعتراض گسترده معدن‌کاران را برانگیخته است. دولت ادعا می‌کند این افزایش برای تأمین منابع مالی کشور ضروری است، اما فعالان صنعت معدن هشدار می‌دهند که این اقدام می‌تواند باعث تعطیلی معادن کوچک و متوسط شود. این تصمیم درست در زمانی اتخاذ شده که تحریم‌ها، کاهش سرمایه‌گذاری و چالش‌های انرژی، صنعت معدن را به مرز بحران کشانده است.
در حالی که اقتصاد ایران نیازمند حمایت از تولید داخلی است، چنین افزایش سرسام‌آوری تنها منجر به رکود بیشتر در بخش معدن خواهد شد. بسیاری معتقدند که این سیاست نه‌تنها به توسعه معدن کمک نمی‌کند، بلکه به تعطیلی معادن و افزایش بیکاری دامن می‌زند. آیا این تصمیم آگاهانه برای کاهش نقش معادن کوچک در بازار و واگذاری میدان به شرکت‌های بزرگ‌تر است؟
حاشیه بعدی هم به تعطیلی ۶۵ درصد معادن ایران و رکود یا نابودی صنعت اختصاص دارد، طبق آمار رسمی، ۶۵ درصد از معادن ایران تعطیل شده‌اند. این آمار هولناک نشان‌دهنده بحران جدی در صنعت معدن است. برخی از دلایل این تعطیلی شامل مشکلات مالی، عدم حمایت دولتی، قوانین سخت‌گیرانه و کمبود تجهیزات عنوان شده است. با وجود ذخایر عظیم معدنی، عدم مدیریت صحیح و سیاست‌های ناکارآمد، این صنعت به ورطه نابودی کشیده شده است.
حال اگر ۶۵ درصد از معادن ایران تعطیل هستند، پس چرا همچنان وعده‌های بزرگ برای رشد ۱۳ درصدی در این بخش داده می‌شود؟ آیا این آمار نشانه‌ای از یک بحران عمیق‌تر است که مقامات تلاش دارند آن را نادیده بگیرند؟ این مسئله همچنین می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای در اشتغال و درآمد کشور داشته باشد. اگر وضعیت به همین شکل ادامه پیدا کند، آینده معادن ایران چه خواهد شد؟
حاشیه سوم هم به ماجرای ارائه سند رشد ۱۳ درصدی بخش معدن به دفتر رهبری و حاشیه های آن می‌پردازد، رئیس خانه معدن ایران از ارائه سندی برای رشد ۱۳ درصدی صنعت معدن به دفتر مقام معظم رهبری خبر داده است. این طرح بر توسعه پایدار، افزایش سرمایه‌گذاری و بهبود عملکرد معادن تأکید دارد. در حالی که این هدف از نظر تئوریک قابل تحقق است، اما عملی شدن آن به سیاست‌های حمایتی دولت و رفع موانع اساسی نیاز دارد.
چگونه می‌توان رشد ۱۳ درصدی را در صنعتی که ۶۵ درصد از واحدهای آن تعطیل هستند، محقق کرد؟ آیا این سند فقط برای نمایش و تبلیغات ارائه شده یا واقعاً برنامه‌ای برای تحول بنیادین در این صنعت دارد؟ اگر دولت در عمل به جای حمایت از معادن، با افزایش فشارهای مالی و قانونی آنها را به تعطیلی می‌کشاند، چگونه می‌توان به چنین رشدی امیدوار بود؟
در نهایت این که اتفاقات هفته گذشته نشان می‌دهد که صنعت معدن ایران در لبه پرتگاه قرار گرفته است. سیاست‌های مالی سخت‌گیرانه، کمبود سرمایه‌گذاری، مشکلات انرژی و تعطیلی گسترده معادن، همگی چالش‌های بزرگی هستند که آینده این بخش را تهدید می‌کنند. در حالی که دولت از برنامه‌های رشد و توسعه صحبت می‌کند، معدن‌کاران درگیر بقا هستند. آیا راهی برای خروج از این بحران وجود دارد، یا این صنعت به سرنوشت تلخ بسیاری از صنایع دیگر دچار خواهد شد؟
لازم به ذکر است درج اخبار حواشی هفتگی حوزه معدن در این بخش به منزله تایید آنها نیست و سایت تحلیلی خبری "معدنی‌ها" صرفا گردآورنده اخبار در این بخش خبری می‌باشد.
