معدنی ها /فائزه پناهی؛در حالی‌که تنها یک ماه از آغاز سال ۱۴۰۴ گذشته، صنعت فولاد کشور به‌طور شوکه‌کننده‌ای با محدودیت‌های شدید در تامین برق مواجه شده‌است؛ بحرانی که کارشناسان آن را بی‌سابقه و در عین حال، نگران‌کننده برای آینده تولید، اشتغال و بازار داخلی توصیف می‌کنند.
بر اساس اظهارات سید رسول خلیفه سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، میزان برق تخصیص‌یافته به کارخانه‌های فولادی با کاهش ۳۰ تا حتی ۸۰ درصدی روبرو شده؛ محدودیتی که نه‌تنها ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی بوده، بلکه در هیچ‌یک از سال‌های اخیر مشابه آن تجربه نشده است. این اتفاق درست در زمانی رخ داده که فولادسازان پس از پشت سر گذاشتن زمستان سخت با بحران تامین گاز و برق، انتظار داشتند دست‌کم ابتدای سال را با آرامش نسبی آغاز کنند.
اما واقعیت تلخ دیگری رقم خورد. از نیمه فروردین، صنایع فولادی با اخطارهای پیاپی از سوی شرکت‌های برق منطقه‌ای مواجه شده و مجبور به کاهش فوری مصرف خود شده‌اند. تأثیر این اقدام نه‌تنها در خطوط تولید کاملاً محسوس است، بلکه سایه سنگین آن بر امنیت شغلی هزاران نیروی انسانی شاغل در این بخش و همچنین بر روند عرضه در بازار داخل افتاده است.
این در حالی‌ست که سال ۱۴۰۴ با شعار "سرمایه‌گذاری برای تولید" آغاز شده، اما نخستین نشانه‌های این سال، نه افزایش تولید، بلکه افت کم‌سابقه آن را نشان می‌دهد. گزارش‌های دریافتی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فولادی کشور از جمله فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، فولاد هرمزگان، کاوه جنوب و سیرجان ایرانیان حاکی از آن است که همه این واحدها ناچار به کاهش حداقل ۳۰ درصدی مصرف برق شده‌اند. برخی دیگر نیز از محدودیت‌هایی خبر می‌دهند که عملاً تولید را به حالت تعلیق یا کما درآورده است.
در شرایطی که کشور درگیر رکودهای مزمن اقتصادی و بیکاری ساختاری است، ضربه به بخش فولاد – به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی صنعت و صادرات غیرنفتی – پیامدهایی دارد که نمی‌توان آن را صرفاً یک چالش فصلی یا فنی تلقی کرد. این بحران، به‌نوعی نشانه‌ای هشداردهنده از فقدان برنامه‌ریزی منسجم در مدیریت انرژی و هماهنگی میان نهادهای مسئول است.
دبیر انجمن فولاد از پیگیری‌های وزارت صمت در این خصوص قدردانی کرده و اشاره کرده که وزیر صمت موضوع را در سطح هیئت دولت نیز مطرح کرده‌است. اکنون همه نگاه‌ها به وزارت نیرو و هیئت دولت دوخته شده؛ آیا تدبیری برای بازگرداندن برق به چرخ‌های صنعت اندیشیده خواهد شد یا باید در سال «تولید»، در انتظار خاموشی گسترده‌تری باشیم؟