معدنی ها /فائزه پناهی؛۱۳ سال توقف و حالا احیای کارخانه مفتول مس چشمه؛ پروژه‌ای که به‌نظر می‌رسد فقط در ظاهر به‌عنوان یک موفقیت اقتصادی به نمایش درآمده، اما در حقیقت بیشتر از آنکه یک پیروزی باشد، نشان‌دهنده بی‌برنامگی و ناتوانی در مدیریت منابع صنعتی است. بعد از بیش از یک دهه تعطیلی به دلیل مشکلات مالی و مدیریتی، حالا دولت و مسئولان با عجله و بی‌آنکه توضیح مشخصی از دلایل این بحران‌ها بدهند، در حال بازگشایی کارخانه‌ای هستند که به‌طور کامل از چرخه تولید خارج شده و به نقطه‌ای رسیده که تنها در نقش یک نماد از بحران‌های صنعت مس ایران ظاهر می‌شود.
کارخانه مفتول مس چشمه قرار است سالانه هشت هزار تن مفتول مس تولید کند، اما سوال اصلی اینجاست که آیا این پروژه واقعاً به‌عنوان یک راه‌حل اقتصادی پایدار در نظر گرفته شده یا صرفاً تلاشی دیگر برای نشان دادن عملکرد مثبت در پایان دوره‌ای است که صنعت مس ایران دچار رکود و مشکلات اساسی شده است؟ راه‌اندازی مجدد یک کارخانه پس از ۱۳ سال، آن هم در شرایطی که زنجیره تأمین مواد اولیه و مدیریت فنی آن با چالش‌های عمده روبروست، بیشتر شبیه یک تلاش برای سرپوش گذاشتن بر مشکلات و بحران‌های متعدد است که طی سال‌ها در این صنعت بروز کرده‌اند.
این پروژه در حالی از سوی مسئولان به‌عنوان یک دستاورد بزرگ معرفی می‌شود که واقعیت‌های پنهانی از سوءمدیریت و ناکارآمدی در زمینه‌های مختلف را نمی‌توان نادیده گرفت. با وجود تمام وعده‌ها برای ایجاد ارزش افزوده و جلوگیری از خام‌فروشی مس، هنوز بسیاری از واحدهای صنعتی در کشور به دلایل مختلف از جمله کمبود نقدینگی، عدم وجود فناوری‌های نوین و نبود نظارت‌های کارآمد، با بحران‌هایی مواجه‌اند که باعث می‌شود که چنین پروژه‌هایی به‌جای تحقق اهداف بلندمدت، تنها به یک نمایش موقت تبدیل شوند.
واقعیت این است که در حالی که برخی‌ها بر لزوم فعال‌سازی واحدهای تولیدی راکد تأکید می‌کنند، این نوع راه‌اندازی‌ها بدون توجه به مدیریت منابع و ساختارهای اساسی، تنها می‌تواند منجر به دوباره‌کاری و تلف کردن منابع شود. حتی اگر این کارخانه در مرحله اول موفق به تولید مفتول مس شود، این پرسش همچنان باقی است که آیا این پروژه قادر خواهد بود به‌عنوان یک عامل تحول در صنعت مس کشور عمل کند یا اینکه فقط به یک اعداد و ارقام سطحی ختم خواهد شد که هیچ تاثیری در بهبود وضعیت واقعی صنعت ندارد؟
نباید فراموش کنیم که صنعت مس ایران طی سال‌ها با بحران‌های جدی مواجه بوده و برای بازگشت به شرایط مطلوب نیاز به سیاست‌گذاری‌های دقیق و برنامه‌ریزی‌های منسجم دارد. احیای کارخانه‌ای که سال‌ها بدون برنامه مشخص رها شده، نباید به‌عنوان یک پیروزی بزرگ و استراتژیک معرفی شود. این تنها یک اقدام اضطراری است که نشان از فقدان یک چشم‌انداز بلندمدت در مدیریت صنایع کشور دارد.
مخاطبین عزیز پایگاه خبری–تحلیلی "معدنی‌ها"؛ شما می‌توانید از دایرکت پیج اینستاگرام "معدنی‌ها" به آدرس madanihanews برای ارائه نقطه نظرات، پیشنهادها، انتقادها و سایر پیام‌های خود با ما در ارتباط باشید.
