معدنی ها /فائزه پناهی؛ در حالی که جهان در دل تحولات صنعتی بزرگ و نیاز فزاینده به فلزات حیاتی برای باتری‌ها و صنایع سبز قرار دارد، کاهش هزینه‌های اکتشاف معدنی به یک هشدار جدی تبدیل شده است. گزارش‌ها نشان می‌دهند که برای دومین سال متوالی، هزینه‌های اکتشافات معدنی در بخش فلزات غیرآهنی کاهش یافته است و این کاهش نه تنها به معنی مشکلات مالی برای شرکت‌های کوچک، بلکه به‌طور مستقیم تهدیدی برای آینده عرضه فلزات حیاتی است.
طبق آمار منتشر شده، هزینه‌های جهانی اکتشاف معدنی در بخش فلزات غیرآهنی به ۱۲.۵ میلیارد دلار کاهش یافته که معادل ۳ درصد کاهش در مقایسه با سال گذشته است. این کاهش، به‌ویژه از سوی شرکت‌های کوچکتر که بیشتر در پروژه‌های پرخطر و با ریسک بالا مشغول هستند، ایجاد شده است. این روند در حالی است که تقاضا برای فلزات حیاتی مانند لیتیوم، کبالت، نیکل و مس، که در تولید باتری‌ها و تکنولوژی‌های سبز به شدت افزایش یافته است.
این کاهش در هزینه‌های اکتشاف، به‌ویژه در بخش‌های ابتدایی اکتشافات، می‌تواند پیامدهای جدی برای آینده منابع معدنی جهان داشته باشد. در حالی که تقاضا برای این فلزات به دلیل انقلاب صنعتی چهارم و حرکت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر در حال افزایش است، کاهش میزان اکتشافات ابتدایی می‌تواند به معنای کاهش منابع جدید برای تامین نیازهای آینده باشد. کارشناسان به‌طور مستمر هشدار داده‌اند که اگر روند فعلی ادامه یابد، جهان ممکن است با بحران جدی کمبود منابع معدنی مواجه شود.
در این میان اما یکی از دلایل اصلی این کاهش، مشکلات مالی است که بسیاری از شرکت‌های معدنی کوچک با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این شرکت‌ها برای کاهش هزینه‌ها، ترجیح می‌دهند که در پروژه‌های با ریسک کمتر سرمایه‌گذاری کنند، به‌جای آنکه به جست‌وجو برای ذخایر جدید و پرخطر بپردازند. در نتیجه، این شرکت‌ها به جای سرمایه‌گذاری در اکتشافات جدید و پرهزینه، روی ذخایر موجود و پروژه‌های کم‌ریسک‌تر تمرکز کرده‌اند.
این وضعیت به معنای عقب‌نشینی شرکت‌ها از جست‌وجو برای ذخایر جدید است. و این در حالی است که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که تقاضا برای فلزات حیاتی در آینده نزدیک به شدت افزایش خواهد یافت. با کاهش تخصیص منابع مالی به پروژه‌های پرخطر، پتانسیل برای اکتشافات بزرگ و کشف منابع جدید به‌شدت کاهش یافته است.
با کاهش تمرکز بر اکتشافات ابتدایی و کاهش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرخطر، جهان ممکن است در آینده با بحران جدی کمبود منابع معدنی مواجه شود. سهم اکتشافات ابتدایی به حداقل تاریخی خود رسیده است و این روند می‌تواند به معنای کاهش ظرفیت تولید فلزات حیاتی در آینده باشد. این مشکل به‌ویژه برای کشورهایی که به‌طور فزاینده‌ای به این منابع برای تولید باتری‌ها، خودروهای برقی و انرژی‌های تجدیدپذیر وابسته هستند، بسیار حیاتی است.
حالا سوال اینجاست که آیا جهان به اندازه کافی در حال سرمایه‌گذاری در کشف منابع جدید است؟ و آیا باید نگران کمبود منابع معدنی در آینده نزدیک باشیم؟
در نهایت این که با وجود نیاز فوری به فلزات حیاتی و رشد روزافزون تقاضا برای این منابع، کاهش سرمایه‌گذاری در اکتشافات معدنی می‌تواند به تهدیدی برای امنیت تأمین این فلزات تبدیل شود. اگر شرکت‌های معدنی، به‌ویژه شرکت‌های کوچک، نتوانند به منابع مالی کافی دست پیدا کنند و به اکتشافات پرخطر و اولیه ادامه دهند، جهان در آینده ممکن است با بحران جدی کمبود منابع معدنی مواجه شود که بر صنعت‌های مختلف از جمله خودروهای برقی، انرژی‌های سبز و باتری‌های ذخیره‌سازی انرژی تأثیرگذار خواهد بود. در شرایطی که جهان به‌سرعت به سمت انقلاب صنعتی چهارم پیش می‌رود، بحران منابع معدنی می‌تواند بزرگ‌ترین چالش این روند باشد.